Dag 22 Carmel - Hwy 1

Vanmorgen de dag begonnen met befamde ontbijt van Mw Yang. De french taost was lekker en de koffie kon er wel mee door. Naast de french toast kregen we een in stukjes opgebakken knakworst of zoiets. Het smaakte op zich wel, maar zelf had ik het niet bij een ontbijt bedacht. Toen kwam ze met een schaaltje aan waar een boekweit gruttenpapje inzat ofzo. Het leek we in water kapot gekookte rijst wat in het kookwater geserveert werd. Rutger heeft er uit respect een paar happen van genomen. Ik heb 1 hap geproeft, maar het smaakte zoals heteruit zag. Ik kon het echt niet opbrengen om het op te eten. Ik schoot spontaan in de slappe lach en kon er ook niet meer mee ophouden. Echt héél genant! Rutger was alleen maar aan het ouwehoeren, dus dat werkte ook niet bepaald mee om eruit te komen zeg maar. Uiteindelijk had ik de net aangebrachte mascara ongeveer halverwege mijn wangen hangen. Veel servetten later kwam ik dan toch bij mijn positieven. Gelukkig kregen we ook een banaan bij het ontbijt, dus we konden de ochtend wel doorkomen. Verder waren het echt ontzettend lieve mensen, dus daar geen kwaad woord over. Mw Yang dacht overigens dat ik een meisje ging krijgen. Toen we zeiden dat het een jongen werd keek ze enigsinds verbaasd. Na de vakantie tijdens de pretecho toch nog maar even vragen voor de zekerheid... Na afscheid genomen te hebben zijn we richting Carmel gereden. Eeen klein plaatsje aan de kust waar ons inziens veel geld zit. Allemaal huisjes in Hans en Grietje stijl. Verder zit er het beroemde Pebble Beach met een hagelwit strand. Aan het strand zijn hele mooie huizen gebouwd. Ook even naar het centrum gelopen wat vooral uit juweliers en galleries bestaat. We zijn daar niet heel lang gebleven, want we hadden nog een behoorlijke weg te gaan naar LA. En we willen vandaag zo ver mogelijk komen. Onze weg vervolgd langs de oude kustweg Hwy 1. Wat een mooie route zeg! Je valt van de ene verbazing in de andere. Vooral het gebied rond Big Sur is echt prachtig! Ik geloof dat we om de 10 minuten gestopt zijn om een foto te nemen. Elke keer als we dan de auto weer instapte zeiden we tegen elkaar:”nu rijden we even een stuk door hoor, anders gaat de weg wel héél lang duren” Om vervolgens weer”Ohhh en Ahhh te roepen en toch maar weer een stop in te lassen. Onderweg nog even gelunched en de eerste helft van het Nederlands elftal kunnen kijken. Omdat de eerste helft niet echt boeiend was besloten om door te rijden. Bij één vistapoint lagen allemaal zeeolifanten. Wat een stinkende logge beesten zijn dat zeg. Die liggen daar op een klein stukje strand als een papzak in de zon te pitten. Snel de auto weer in gegaan. Rond 19.30 uur was ik er wel klaar mee voor deze dag. Besloten om toch maar en motel te zoeken aangezien alle campings die we tegenkwamen vol stonden. Eerst ergens wat gegeten en gekeken waar we goedkoop terecht konden. Rutger dacht via booking.com geboekt te hebben voor dezelfde avond, maar eenmaal aangekomen bij het hotel bleek dat er iets mis was gegaan in de boekeing en er geboekt was voor 27 juli! Helaas was er ook geen kamer meer vrij, dus waren we genoodzaakt verder te kijken. Besloten om naar Motel 6 te gaan en het geboekte te annuleren. Omdat het weekend was waren de prijzen het dubbele. Ik dacht in eerste instantie $75 kwijt te zijn, maar het bleek incl belasting $150 dollar te zijn! Aangezien ik geen zin had om stad en land af te zoeken en het ondertussen 20.30 uur was besloten om het toch maar te doen, al was mijn humeur er wel door verpest. Bllek ook nog dat je voor de wifi moest betalen, nou daar heb ik even voor gepast. Toen rutger de verkeerde reservering nog even nakeek in zijn telefoon bleek dat je het niet kon annuleren, je was je geld gewoon kwijt, nou wat dat met mijn humeur deed laat ik wel even achterwege... Rutger is toen naar het hotel gegaan waar er geboekt was en die heeft de aanvraag geweigerd. Nu hopen dat het niet in rekening wordt gebracht! Nou ja vergeten en doorgaan...