Dag 21 Monterey

Vanmorgen vertrokken vanuit SF om de oude kustroute Hwy 1 te rijden. Ons volgende adres is Monterey. Mooie route, waar we ook met regelmaat even een stop gemaakt hebben om wat foto's te schieten. We zijn eerst naar ons nieuwe verblijfsadres via Airbnb gereden, maar de kamer was nog niet gereed. Hierop besloten eerst naar Monterey te rijden om walvissen te gaan spotten. Even waren we bang dat we ook dit beter hadden kunnen reserveren, maar eenmaal bij Fishermans Wharf aangekomen bleken er tal van rederijen te zijn die de tochten aanbieden. De eerste konden we gelijk terecht, maar vlak voordat we aan boord zouden gaan gaf één van de personeelsleden aan dat ik niet aan boord mocht omdat ik zwanger ben. Het meisje achter de balie had dit niet gezien, anders had ze het wel gezegd. We kregen ons geld terug en baalde beiden als een stekker natuurlijk. Ze gaf aan dat we evt verderop konden proberen omdat hun regels minder streng zouden zijn. Zo gezegd zo gedaan. We bleken mee te mogen en vertrokken gelijk. Helemaal blij natuurlijk! Eenmaal op volle zee waren de golven behoorlijk. Ik moet toegeven dat ik het in het begin verre van prettig vond, maar het wende al snel. Volgens de kapitein was dit voor hun begrippen rustig water. De Pakistaanse familie kon er echter wat minder goed tegen. De één na de ander kotste de boel onder. Het was achter op die boot één ravage van zieke mensen en kots op de vloer. De kapitein zei van te voren nog met een gekke bek dat er gekotst moest worden over de reling om te voorkomen dat anderen ziek zouden worden van jouw braaksel. Nou...die haalden de reling niet meer hoor. Verder op zee zagen we een groep walvissen die aan het eten waren. Je zag van verre het water opspuiten en staarten uit het water komen. Wat een gaaf gezicht en wat een grote beesten! Helaas konden we niet heel dichtbij komen. De kapitein vertelde dat ze soms wel naar de boot toekomen uit nieuwsgierigheid, maar dat was nu niet het geval. Als je geluk hebt dan springt er één uit het water. Na een half uur te hebben gekeken zijn we naar een andere groep gevaren. Dat was vader, moeder en een kalf. Dat kalf sprong wel een aantel keer uit het water. Mooi gezicht! Vervolgens zwom er ook nog een groep dolfijnen, maar die waren wat ver weg. Ik kan jullie vertellen dat de Pakistaanse familie weinig walvissen gezien hebben voor $40, wel lekker gekotst voor dat geld. Wij hebben er wel erg om gelachen! De één kwam nog bleker en groener van de boot af dan de ander. Een zure putlucht in die hut. Ze hebben wel redelijk wat fooi achtergelaten en hun excuses voor de bende die ze achter hebben gelaten haha. Na de tocht die 3 uur duurde hebben we een hapje gegeten en zijn we naar ons verblijfsadres gereden. Eenmaal dat werden ons al slofjes aangeboden bij de voordeur. De schoenen moesten uit. Rutger kreeg een paar echte sloffen aangereikt. Zijn voeten waren te groot voor de wegwerp exemplaren. We verblijven bij een Chinese meneer en zijn moeder, zal wel bij de cultuur horen. De beste man heeft mijn koffer omhoog gezeuld, die mocht absoluut niet gereden worden over de vloer...bang voor krassen. Eenmaal boven dacht ik even dat ik een reanimatie in moest gaan zetten, want de beste man was compleet buiten adem. Denk dat meneer een COPD patiënt is. Nou het huis ziet er in ieder geval spik en span uit. Hij gaf aan dat we koffie en thee mogen pakken als wij er zin in hebben. Moeders zal morgenvroeg een ontbijtje voor ons klaarmaken. Bij de recensies op Airbnb is iedereen lovend over het ontbijt...we zijn benieuwd. Bettie dim sum derbie...mmmm! ;-) Hier in de buurt wordt helaas geen groot spektakel gemaakt van independence day (dat is het vandaag) Wat dat betreft hadden we beter in SF of NY kunnen zitten. Al werden we wel door onze gastheer des huizes uitgenodigd om vuurwerk in de straat te kijken samen met zijn chinese gasten. Chinees + vuurwerk = dik vet spektakel dachten wij. Helaas waren de potjes nogal wat teleurstellend. Het ging om de Amerikaanse buren die vuurwerk afstaken. Bij een teleurstellend potje zei Kevin wel: "Ik zou mijn geld terugvragen, "made in China". Ach de man heeft best humor. Hij was in ieder geval erg enthousiast. Na het "spektakel" zijn we teruggelopen. Er werd ons nog even de vraag gesteld of we ontbijt wilde hebben. Sure! 9.00 uur worden we verwacht :-) Oh ja, even een noemenswaardigheid: Rutger had een boze mail gestuurd naar Dollar, het bedrijf waar we de auto gehuurd hebben. Dat we verkeerd waren voorgelicht en daardoor voor een upgrade hadden betaald die we eigenlijk gratis hadden moeten krijgen. In eerste instantie kregen we een mail terug dat we getekend hadden en dus pech. Hierop heeft Rutger nogmaals gereageerd dat we stappen gaan ondernemen en het bedrijf in Nederland (waar we via gehuurd hebben) erbij gaan betrekken, waarop we een mail terug kregen dat er geen extra kosten in rekening worden gebracht voor de upgrade. Wat een beetje dreigen al niet kan doen. Scheelt weer dikke $210,= Morgen gaan we eerst naar Carmel daarna richting LA via de kustroute om voor LA nog te overnachten langs de kust.