Vanmorgen rond 7.30 uur vertrokken richting Zion NP. Ongeveer 2,5 uur rijden. Onderweg kwamen we weer veel enorme campers tegen die gewoon een jeep of auto als aanhanger meeslepen. Typisch iets voor hier. Eerst ingecheckt bij het resort waar we slapen. We slapen voor 2 nachten in een huifkar! Wel een goed bed erin, wat dan wel weer prettig is na een paar nachten op een luchtbed. Na het inchecken gelijk naar Zion gereden, wat ongeveer naast de deur ligt. Als je het park inkomt rij je regelrecht de bergen in. Gelijk bij binnenkomst zagen we een paar berggeiten of steenbokken of hoe die beesten ook mogen heten. Wat zijn die beesten behendig op zo'n bergrand! Er schijnen ook poema's te leven, maar die hebben wij helaas niet gezien. Zodra je de hele weg met vele haarspeldbochten omhoog bent gegaan, ga je ze ook weer naar beneden. Vanuit het Visitorcenter kun je met een shuttlebus het park in en bij de verschillende trails in en uitstapen. Gelijk bij de eerste uitgestapt en een stuk door mul zang langs de rivier gelopen. Hier had ik al snel de balen van met die hitte, dus besloten om het eerst hogerop te zoeken, waar het ook wat koeler was...nou ja koeler, iets koeler. Met de bus helemaal omhoog gegaan om dat een wandeling langs een bergrivier te maken van 2 uur. Wat een paradijsje op aarde zeg! Je valt van de ene verbazing in de andere en echt alles is mooi en een foto waard. Ik geloof dat ik alleen vandaag alweer ruim 100 foto's gemaakt heb! Zo vaak heb ik volgens mij ook gezegd tegen Rutger hoe mooi het hier wel niet is... We hebben weer veel klimmen gemaakt, waarin Rutger me op sommige stukken letterlijk op sleeptouw heeft genomen vanwege het feit dat het zo steil en zwaar was. Maar het was meer dan de moeite waard! Nu lekker op het resort, waar je van alles kunt doen. Van paardrijden tot midgetgolf tot zwemmen tot op quads rijden. Niet dat we dat van plan zijn, maar toch... dat het wel tot de eventuele opties behoord zeg maar. Ik zit dit verslag te typen terwijl ik op de was zit te wachten. omdat we geen stroomaansluiting in die huifkar hebben, hebben we gelijk ook maar even alle apparatuur aangesloten aan de lader in de wasruimte. Ach het heeft wel wat zo primitief bezig zijn. Omdat we een waslijn zijn vergeten te kopen en er ook geen winkel in de buurt is heeft de buurman ons uit de brand geholpen en een waslijn van visdraad voor ons gespannen... Aardige lui die amerikanen. Hij had ook geen touw en kwam toen met dit op de proppen. Beter dit dan dat hij je niet van dienst kan zijn. Nou wij zijn er blij mee! Vanavond even lekker relaxen om morgenvroeg weer op pad te gaan naar Bryce Canyon...eens zien hoe dat ons bevalt.